Дзмітрый ТРОСКА: супернік на нашым фоне выглядаў больш мабільнымі Вярнуцца да спісу
— Першы тайм адыгралі на роўных, у другой палове сустрэчы нешта пайшло не так.
— Разваліліся цалкам. Правялі дзве вымушаныя замены: Хвалько і Буцько сышлі з поля. Пасля гэтага з кожнай хвілінай другога тайма гулялі ўсё горш і горш. У праціўніка больш роўны склад, раўнацэнныя замены. Мы ж маем тое. Што маем. З гэтымі хлопцамі і будзем працаваць далей.
У першым тайме трымаліся, стараліся. Не за майстэрства, а за правільнае выкананне руху на полі. Як толькі напаткала хлопцаў стомленасць, як толькі пайшлі замены – сталі прайграваць адзінаборствы, сталі развальвацца. Супернік на нашым фоне выглядаў больш мабільнымі, індывідуальна тэхнічным і хутчэй. Калі перасталі за імі паспяваць – пайшлі фалы. Пенальці, гол з кутавога, ды і трэці гол, калі аддалі мяч суперніку – гэта следства пройгрышу ў хуткасці працы з мячом.
— Што здарылася з хлопцамі?
— Хвалько – гэта запланаваная замена, яму рыхтавацца да заўтрашняй гульні асновы. А ў Буцько мікратраўмы, скаргі на галавакружэнне.
— Пасля таго, як лік стаў 0:2, наша каманда ажыла. З'явіліся атакі, а самае галоўнае – моманты. Падобна на тое, што зарабілі пенальці...
— Мы рэдка абмяркоўваем судзейскія моманты. Так, не забіў Семяновіч, можна было і пенальці паставіць. Тым не менш, трэба гуляць да канца. Як толькі ў суперніках кваліфікаваная каманда – яна адразу пакарае за страту канцэнтрацыі. Структуру неабходна трымаць да канца. У гэтым нашай камандзе яшчэ трэба будзе ўдасканальвацца. З нашага складу пакуль толькі 1-2 футбаліста могуць прэтэндаваць на ўвагу трэнерскага штаба асноўнай каманды.
— Хлопцы, якія выйшлі на замену ў другім тайме, не змаглі ўзмацніць гульню.
— З тых, хто выйшаў, адзначу хіба што Кругленю, які актывізаваў правы край. На яго флангу і зараджаліся нашы небяспечныя моманты. Уся вастрыня стваралася правым флангам.
— Па тварах хлопцаў яшчэ да пачатку матчу здалося, што яны адчуваюць безвыходнасць.
— Так, ёсць такое. З самага пачатку адчувалася залішняе напружанне. Як іх адвучыць прайграваць да стартавага свістка? Як толькі ў суперніках «Дынама-Мінск», БАТЭ ці «Мінск» – так адразу каманду накрывае хваляванне. Мала таго, што ў нас выканаўчага майстэрства не хапае, так яшчэ ўсе рухі блакуюцца на ўзроўні падсвядомасці. Сігнал паступае са спазненнем, хлопцы не паспяваюць, губляюць канцэнтрацыю і самавалоданне.
— Псіхалагічны стан кульгае. Своеасаблівы комплекс перад гучнымі назвамі?
— Гэта сапраўдная бяда нашых маладых хлопцаў. Усё гэта закладваецца яшчэ на юнацкім узроўні. У гульнях першынства яны заўсёды ім прайгравалі, а цяпер гэта ім вельмі перашкаджае. Перад гульнёй іх наладжвальны на барацьбу, а таксама супакойваем. Гаворым ім, што там такія ж хлопцы, як і вы, вашы равеснікі, а хтосьці наогул маладзейшы за вас. Тым не менш, выходзяць на поле і ад хвалявання дапускаюць найпростыя памылкі, якіх не здзейснілі б, гуляй яны супраць іншых каманд. І гэта нават без ціску з боку суперніка – памылкі здзяйсняюць самі хлопцы.
