Форма каманд: жоўтыя майкі і трусы — сінія майкі і трусы.

Другі год запар наша каманда пачынае турнір даволі слаба. І калі ў мінулым сезоне пасля першых двух тураў было 2 ачкі і 5-ае месца ў табліцы, то ў гэтым – толькі адно ачко і 10-е месца.

У нашых супернікаў справы з наборам ачкоў ідуць лепш. У першых двух турах, якія каманда правяла на выездзе, былі заробленыя тры ачкі. «Мінску» віцябляне саступілі, а вось у Бабруйску перайгралі мясцовую «Белшыну». Абодва матчы скончыліся з аднолькавым лікам 1:0. Дарэчы, для галоўнага трэнера бабруйчан расіяніна Уладзіміра Ежурава, гэты матч стаў апошнім. Сяргей Ясінскі зняў, хутчэй за ўсё, самы хуткі «скальп» са свайго калегі ў гісторыі беларускага футбола. Ежураў сышоў у адстаўку ўжо пасля другога тура чэмпіянату.

Трэці запар матч на выездзе стане для віцебскай дружыны, мабыць, самым цяжкім. Гэтаму ёсць некалькі прычын. Першае – каманда з Віцебска трэці тыдзень праводзіць у раз'ездах, што, несумненна, не спрыяе паляпшэнню гульні. Другое – папярэдні матч «Віцебск» правёў у Бабруйску ў панядзелак, а ў чацвер ўжо з самай раніцы выязджаць у Гродна, таму як гульня ўжо ў пятніцу. Паміж гульнямі 4 дні. Гэта не мала, але гэта нязвыкла для нашых футбольных шырот. Да таго ж у нашай каманды на падрыхтоўку да матчу на 2 дні больш. І самае галоўнае: гаспадары зараз загнаныя ў кут, а значыць – вельмі небяспечныя. Параза «Крумкачам» паставіла каманду ў цяжкае становішча, абураюцца ўсё. Адступаць няма куды – ззаду Гродна...

ТВАР ДА ТВАРУ

У чэмпіянаце каманды сустракаліся 40 разоў. Перавага пакуль на баку гарадзенскай каманды. Жоўта-зялёныя абгульвалі віцебскую каманду на два разы больш. Усяго ў актыве «Нёмана» 15 перамог, 10 з якіх былі здабытыя ў Гродне. У графе забітых і прапушчаных галоў – поўная роўнасць. Супернікі засмучалі адзін аднаго па 45 разоў. Атрымліваецца, што ў сярэднім каманды забіваюць у гульнях паміж сабой 2,25 гола за гульню. Праўда, у мінулым сезоне за два матчы быў забіты ўсяго адзін мяч. У Віцебску заўзятары галоў не ўбачылі, а у Гродна «Нёман» саступіў 0:1. Жоўта-зялёныя нечакана прайгралі ў сваім 700-ым матчы (юбілейныя матчы), які клуб праводзіў у Вышэйшай Лізе. Святочную атмасферу сапсаваў Арцём Салавей, які годам раней выступаў за гродзенскі клуб.

Больш падрабязна пра супрацьстаянне двух клубаў: «Нёман» – «Віцебск»

• Вынікі галасавання

  «Нёман» - «Віцебск»: угадай вынік матчу

  • першая перамога «Нёмана»
    68%
  • нічыя
    16%
  • перамога гасцей
    16%

ЗАЯЎКА

Напружанне перад матчам зашкальвала. Яшчэ б! Пасля першых двух тураў замест запланаваных заўзятарамі шасці ачкоў, у актыве любімай каманды было толькі адно. Трэніравальны працэс – гэта справа добрая, тэмпература, як той казаў, вымераная. Аднак сапраўдныя баі, якімі з'яўляюцца матчы за паўнавартасныя ачкі, адразу выявілі нашы слабыя месцы. Мы па-ранейшаму лепш разбураем, чым ствараем, мы па-ранейшаму мала забіваем...

НЯХАЙ КАЖУЦЬ

Пра прычыны такога няўдалага старту кажуць шмат і паўсюль. Кажуць, пра кульгавую тактыку, пра няўменне або нежаданне футбалістаў гуляць, пра слабасць трэнерскага штаба, пра грошы, пра ўзрост адных і маладосці іншых... Версіі адна за другой. Была версія і пра нефартовасць белай формы. А якая для «Нёмана» удачлівая? Мы чэмпіёны ў жоўтай форме? Або ў зялёнай мы з году ў год у прызёрах чэмпіянату? Думаем, што тэму каларыстыкі можна развіваць і далей. Напрыклад, Васілюк у больш звыклай для сябе белай дынамаўскай расфарбоўцы адчувае сябе камфортней, чым у гродзенскай жоўтай. І тое праўда, у двух першых турах – два галы...
Ёсць такое меркаванне, што ў кожным бразільцы жыве і трэнер, і гулец і суддзя. Спяшаемся запэўніць, што і ў нас таксама хапае разбіраючыхся ў футболе. І гэта вельмі добра. Дрэнна, калі ва ўсіх адзінае меркаванне – гэта прыкмета абыякавасці або фанатызму. У футбольных спрэчках нараджаецца не толькі ісціна, але і праяўляецца любові да футболу. Пакуль людзі кажуць і перажываюць, пакуль застаюцца неабыякавыя – футбол у Гродне будзе жыць.

ГОЛ?

Па-сапраўднаму галявых момантаў было створана каля брамы Гушчанкі два. Абодва здарыліся пасля стандартаў. За 12 хвілін да канца матчу пасля падачы з кутавога Васілюка па выляцеўшыму з штрафной мячу адразу прабіў Бомбель. Канцавы у дотык падоўжыў рух мяча бліжэй да варот, дзе застаўся адзін непрыкрыты нікім Пазняк. Аляксандру не хапіла зусім ледзь-ледзь, каб забіць пераможны гол – абаронца толкам па мячы не трапіў.

А вось на 22-й хвіліне першага тайма мяч лінію варот усё ж перасёк. На правым флангу збілі Лешка. Васілюк ў чарговы раз якасна выканаў стандарт, зрабіўшы мяккую перадачу ў цэнтр штрафной. Сасноўскі падужаўся за мяч, а Дурай унутраным бокам ступні у дотык адправіў мяч у вароты.

Гушчанкі зрэагаваў і ў скачку мяч дастаў... з-за лініі варот і хуценька ўвёў яго ў гульню. Бакавы арбітр разгледзець эпізод быў не ў стане – Гушчанка перакрываў таго агляд, а вось Дзівакоў момант бачыў.

БЕЗ ГАЛОЎ

У трэцім запар матчы з «Віцебскам» наша каманда ніяк не можа падабраць да іх брамы ключы. Супрацьстаяння супернікаў праходзяць у жорсткай барацьбе, пры велізарнай колькасці адзінаборстваў, але пры мінімальнай колькасці пагроз брамам адзін аднаго. У асноўным усе ўдары па брамах пятнічным вечарам былі нанесеныя з-за межаў штрафной, малая крыха якіх была накіравана ў створ. Гушчанка выратаваў сваю браму, калі можна так сказаць, адзін раз да перапынку, а Курганскі адвёў пагрозу пасля небяспечнага ўдару Золатава у другім. Усе астатнія моманты і пагрозы былі не гэтак значнымі. Трохі ажывілі ў канцоўцы гульню замены. Актыўна, з азартам ўвайшлі ў гульню Вяргейчык і Бомбель. Апошні за адведзены яму час двойчы паспеў прабіць па браме. Артур сваёй зараджоннасццю на браму суперніка, якую ён паказвае выходзячы на ​​замену, цалкам заслужыў сабе месца ў асноўным складзе.

АПОРНАЯ ЗОНА

Прыцірка навабранцаў каманды ў атакуючай лініі ідзе па ходзе турніру. У першых двух матчах на поле са старту выходзілі тры новых гульца, а ў матчы супраць «Віцебску» – чатыры. Да Васілюка, Васькова і Чухлея, якія дзейнічаюць у нападзе, дадаўся Тарас Дурай.

Украінца адправілі ў цэнтральную зону, перавядучы туды з правага краю абароны яшчэ камерунца Бебе. І трэба адзначыць, што менавіта цэнтральная лінія, якая адпрацавала гульню ў такім звязку ўпершыню, у гэтым матчы выглядала вельмі прыстойна. Разбурэнне нападаў гасцей пачыналася нашмат вышэй, чым у першых двух матчах. Бебе пісьменна чытаў дзеянні суперніка, увесь час працаваў на апярэджанне і прымушаў суперніка шмат фаліць. Даставалася вёрткаму камерунцу нямала. Асабліва прыклаўся Навумаў, жорстка зрубіўшы на 43-й хвіліне апорніка ў цэнтры поля і атрымаў за гэты грубы фол папярэджанне. Не адставаў ад свайго напарніка па цэнтральнай лініі і Дурай. Украінец быў на поле прыкметны. І не толькі сваёй каларытнай знешнасцю. Пастаянны рух, падкаты, падказкі партнёрам, дакладная гульня ў дотык і, вядома ж, забіты ім гол. Закралася думка, што Тараса не хапіла камандзе ў першых двух матчах.

Праўда, у здарыўшымся на 22-й хвіліне эпізодзе, Дзівакоў ўзяцця брамы не ўгледзеў. Што ж, бывае. Памылкі здараюцца ва ўсіх. Думаем, што злога намеру быць не магло.

• Вынікі галасавання

  Назаві лепшага гульца «Нёмана» у матчы супраць «Віцебска»

  • Курганскі Сяргей
    10%
  • Лешка Яўгеній
    13%
  • Сасноўскі Сяргей
    2%
  • Пазняк Аляксандр
    5%
  • Анюкевіч Аляксандр
    2%
  • Пол Ралан Бебе Кінге
    15%
  • Дурай Тарас
    39%
  • Чухлей Андрэй
    4%
  • Васілюк Раман
    4%
  • Васьков Артём
    2%
  • Канцавы Арцём
    0%
  • Вяргейчык Кірыл
    2%
  • Бомбель Артур
    3%

ЛЕТАШНІ СЦЭНАР

У мінулым годзе ў нас пасля трох тураў таксама было 2 ачкі, толькі супернікі там былі іншымі: «Дынама-Мінск», «Гомель» і  «Белшына», якая заняла 4-е месца. У гэтым годзе лёсаванне, здавалася б, было міласцівым ў адносінах да нас. «Граніт», «Крумкачы» і «Віцебск» не прадстаўляліся такой непрыступнай сцяной перад стартам турніру. Тым больш, што і склад у нас, калі ацэньваць аб'ектыўна, стаў шмат мацней.

Ўпэўненыя, што першая перамога ў чэмпіянаце прыйдзе значна раней, чым у мінулым годзе і справы ў каманды пойдуць у гару. Каляндар працягвае таму спрыяць. 23 красавіка выезд у Брэст, да такіх жа пакутнікаў, як і мы. Там пакуль працягваюць пажынаць плады безграшоўя: у графе «ачкі» у мясцовых дынамаўцаў стаіць нуль.

Сяргей ЯСІНСКІ (галоўны трэнер «Віцебска»):

— На мой погляд, гульня атрымалася бескампраміснай, з багаццем жорсткай барацьбы. Ні адна з каманд не хацела саступаць. Можа быць, было створана не так шмат галявых момантаў, а для гледачоў гэты матч быў не самым яркі, не самы відовішчны. Аднак ўнутраны градус гульні быў вельмі высокі. Сустрэліся, на мой погляд, два годных суперніка, якія хацелі даказаць, што яны сёння мацней.

На жаль, у нас выпалі з абоймы два з чатырох гульцоў атакуючага плану, таму мы не змаглі востра атакаваць, так як у нас атрымлівалася гэта рабіць у мінулай гульні. Плюс мы першую гульню праводзілі на натуральным полі пасля сінтэтыкі, і папярэдні тур быў усяго за тры дні да гэтай гульні. Усё гэта наклала адбітак на нашу гульню. Лічу, што гэта была характэрная гульня для вясновага футбола, з багаццем барацьбы, з вялізным багаццем памылак у перадачах. Каманды былі настроеныя на перамогу, а тое, што атрымалася — вы ўсё бачылі.

Сяргей САЛАДОЎНІКАЎ (галоўны трэнер «Нёмана»):

— Я з Сярожам цалкам згодны, асабліва па першай частцы каментара. На самай справе дзве каманды, якія не хацелі саступаць. Столькі шмат барацьбы, столькі шмат смагі перамагчы. Напэўна, вельмі складана зразумець вось гэта напружанне з трыбун, якое ты адчуваеш стоячы каля броўкі. Такія матчы — на тоненькага, у нейкай ступені, як мы разлічвалі, на нейкую хатнюю ўдачу. Вядома, забіты гол даваў бы велізарнае перавага адной з каманд. Хацеў бы адзначыць, што мы яго забілі! Гэта быў шанец, для таго, каб каманда разняволіцца і гуляла не так напружана. Любая перадача, любая барацьба, любы адскок — усё было небяспечна. Два роўных суперніка сустрэліся сёння. Але мы забілі. Сумна, што не залічылі чысты гол. У такіх матчах адзін гол вырашае ўсё. Ён можа і не да канца заслужаны, але ён быў.

— Як ацэньваеце старт каманды ў сезоне?

— Старт — гэта 15 хвілін або колькі? Справа ў тым, што такія пытанні — яны ў большай ступені правакацыйныя. Калі вы хочаце даведацца маё меркаванне, то я скажу, што ўсе тры гульні, якія мы правялі, яны былі абсалютна роўныя. Гэта калі казаць з прафесійнай пункту гледжання, прыбіраючы вашу іронію. Абсалютна роўныя ўсе тры гульні. Можа быць, дзесьці чагосьці не хапае, як і ў кожнай каманды. Тут вырашаюць нейкія дробязі футбольныя, менавіта ў такіх першых гульнях. Назавіце хоць адзін матч, у якім каманда перайграла суперніка на сто адсоткаў? Ўсюды ідзе роўная гульня, адна забіла каманда, другая — не. Я ацэньваю старт сезона як няўдалы, мы хацелі выйграць, а асабліва дзве хатнія гульні.

— Як ставіцеся да сьвісту гледачоў у ваш бок пасля матчу?

— Вы бачылі, як каманды суперніка праводзяць трыбуны, калі мы іх на выездзе абыгрывае? Вы на выезды ж не ездзіце. Я не хачу ўступаць з вамі ў дыялог. Проста хачу сказаць, што мы прафесійна працуем, і ніводнага абыякавага чалавека ў камандзе няма. Але часам трэба проста пацярпець і падтрымаць каманду. Але я да гэтага прызвычаіўся, і ў гэтым плане, вы не хвалюйцеся, у мяне ўсё ў парадку. Хоць крыўдна. Нам часта кажуць, вось не важна, вы прайграеце, або унічыю згуляеце. Біце, старайцеся. Дык вось у плане старанні, у плане барацьбы — у мяне прэтэнзій да каманды няма. А тое, што яна разгуляецца, то, што яна будзе гуляць, тое, што ў ёй сабраны гульцы, якія ўмеюць гуляць — я ў гэтым не сумняваюся. Рана ці позна гэта наступіць. Трэба не толькі бачыць усё дрэннае, калі ты гэтую каманду на самай справе любіш. А абыякавых сёння не было ні на полі, ні на трыбуне, ні на лаўцы.

ВІДЭА

Корреспондент Offside.by Дмитрий Руто посетил наш матч с «Витебском» и сделал материал о матче, а в особенности про Романа Василюка.