Форма каманд: зялёныя майкі і трусы — жоўтыя майкі і трусы.

Другі свой кантрольны матч цяперашняга міжсезоння наша каманда правяла ў Мінску на полі федэрацыі футбола. На гэты раз нашым супернікам стаў пачатковец лігі, клуб з пасялковай прапіскай. Праўда, Гарадзея ўсё ж пасёлак гарадскога тыпу. Нягледзячы на гэтыя геаграфічныя прывязкі, каманда «Гарадзея» цалкам сабе сталічная. Практычна ўсе гульцы каманды пражываюць у Мінску, таму статус гаспадароў матчу быў пацьверджаны яшчэ і гэтымі абставінамі.

Цукравікі падрыхтоўку да сезону пачалі крыху раней і ўжо паспелі да матчу з намі правесці пяць спарынгаў: «Зорка-БДУ» – 3:0, «Мінск» (дубль) – 2:3, «Мінск» – 1:1, «Тарпеда- БелАЗ» – 0:1 і «Дынама-Мінск» – 2:1. Гарадзейцы на дадзены момант ўкамплектаваліся практычна на 100% і ўжо ў панядзелак адправяцца на збор у Пулавы, польскі горад-пабрацім Нясвіжа, побач з якім і знаходзіцца Гарадзея.

Чацвёра прадстаўнікоў гарадзейскага клуба, якія ўдзельнічалі ў суботнім матчы, вядомыя заўзятарам «Нёмана» па выступах за наш клуб. Акрамя памочніка галоўнага трэнера «Гарадзеі» Алега Радушка, які не толькі гуляў за гродзенскі клуб (1996-2004), але і быў галоўным трэнерам «Нёмана» (2008-2010), у складзе «Гарадзеі» ёсць яшчэ тры гульца, якія раней выступалі за жоўта-зялёных.

З капітанскай павязкай на поле каманду вывеў Дзмітрый Лебедзеў (гулец «Нёмана» ў 2010 і 2011 гадах), Павел Пласконны (2010, 2011) да перапынку надзейна гуляў у абароне, а пасля – Вячаслаў Яраслаўскі (2007). Акрамя іх у «Гарадзеі» ёсць яшчэ брамнікі Часноўскі і Скіндэрыс, арандаваны ў мінскага «Дынама» Шэсцілоўскі, украінец Тупчы, які пагуляў у вышэйшай лізе, вопытныя Мартынец і Пархачоў, малады нападаючы Сарока. Увогуле, склад у суперніка баявы і досыць дасведчаны. У першым дывізіёне не знікнуць, гэта ўжо дакладна.

Наша каманда, у адрозненні ад якіх набралі нядрэнны тэмп цукравікі, толькі-толькі выходзіць з зімовай спячкі і ўсё ніяк не можа весці падрыхтоўку ў аптымальным складзе. Не трыніраваўся пасля пералому Савіцкі. Да пачаткоўцаў клуба, якія залечваюць свае мікратраўмы Васькову i Васiлюку, дадаліся Савасцьянаў і латыш Рэчыцкіс, які зараз знаходзіцца на праглядзе. У Мінск яны не паехалі. Гульнявая схема і склад каманды ў параўнанні з нашым першым матчам супраць «Граніта» зведалі змены. На поле з першых хвілін выйшлі два нападніка – Кірыл Вяргейчык і Арцём Канцавы. Праўда, Кірыл размясціўся крыху ніжэй Арцёма.

Гульня пачалася з вельмі небяспечных нападаў «Гарадзеі». Курганскі па-сапраўднаму ўступіў у бой ужо на другой хвіліне і зрэагаваў на забойны ўдар Пархачова. Рывок з месца ў кар'ер прынёс свой плён праз восем хвілін пасля стартавага свістку. Анюкевіч упэўнена пайшоў у адбор мяча і ужо амаль адабраў яго, аднак Усеня ўсё ж падхапіў страчаны мяч і моцна нізам прастрэліў у штрафную. На дальняй штанге першым да мяча падаспеў Пархачоў, якога выпусціў Лешка, і расстраляў пустую браму жоўта-зялёных.

Праз хвіліну гарадзенцы востра адказалі і маглі зраўняць лік, але Кавалюк не скарыстаўся скідам Канцавога і не трапіў па браме з забойнай пазіцыі - мяч праляцеў вышэй брамы. Пасля стартавай дзесяхвілінцы жоўта-зялёныя прыкметна дадалі і падоўгу валодалі мячом. Аднак, ні шматлікія кутавыя, якіх каманда да перапынку падала ня менш за дзесятак, ні далёкія ўдары ў выкананні Канцавога, поспехаў не прынеслі. Больш за тое, гарадзейцы за секунды да перапынку ўпусцілі вельмі добры момант для павелічэння рахунка.

У перапынку адбыўся шэраг замен, але гульня асабліва не змянілася. «Нёман» горача хацеў адквітаць мяч і быў блізкі да гэтага ў самым пачатку другога тайма, а «Гарадзея» чакала памылкі суперніка, якая здарылася ўжо праз шэсць хвілін пасля аднаўлення гульні.

Згуляла ў першым тайме ў тры абаронцы «Гарадзея» перайшла да класічнай расстаноўцы абаронцаў і ледзь за гэта адразу ж не паплацілася. Вострыя пранікальныя перадачы сталі знаходзіць адрасат у штрафной гаспадароў. Мітусня ў штрафной прывяла да таго, што на 47-й хвіліне галкіпер суперніка Хутко страціў браму і мог быць за гэта справядліва пакараны. Сосноўскі з-за штрафной галавой прабіў над брамнікам, але трапіў у штангу. Актыўна падключыўся да нападаў Лукашын, аднак яму ў завяршэнні бракавала стрыманасці.

Разгубіўшы шэраг магчымасцяў, і захапіўшыся атакавалымі дзеяннямі, жоўта-зялёныя пазяхнулі контратаку «Гарадзеі». Лебедзеў падхапіў мяч яшчэ на сваёй палове поля, працягнуў і своечасова аддаў яго Сароке, які з блізкай адлегласці прымусіў капітуляваць свайго былога аднаклубніка Пяцігорца, які знаходзіцца ў нас на праглядзе. Самалюбства гарадзенцаў было закранутае, атакі на браму «Гарадзеі» працягнуліся, аднак было куды больш шанцаў прапусціць у трэці раз, чым забіць самім. Выдатную магчымасць засмуціць свой былы клуб выпусціў Лебедзеў, а ў адной з атак цукравікоў вызначыцца маглі адразу тры гульца. Толькі самаадданая гульня брамніка і абаронцаў, а таксама доля шанцавання, не дазволілі выніковаму рахунку вырасці да разгромнага.

Працуем далей і робім працу над памылкамі. Праз тыдзень спарынг супраць мазырскай «Славіі».