Сяргей САЛАДОЎНІКАЎ: Мы на правільным шляху Вярнуцца да спісу
Юрый ПУНТУС (галоўны трэнер футбольнага клуба «Славія-Мазыр»):
— Усіх са сканчэннем чэмпіянату. На жаль, гэта дзейства ўжо скончылася. Кажу на жаль, таму што настолькі хутка гэты час ляціць, а футбольнае — наогул. Учора накшталт толькі былі ў Барысаве, а сёння ўжо скончылі. Але ўсё адно, якая-ніякая гэта падзея, з якім я ўсіх віншую.
Мы прыехалі ў Гродна, шчыра скажу, асабліва пасля другога нашага тайма з «Гомелем», упэўненасцю гэта не назаву, а можа і ўпэўненасць у тым, што мы павінны сёння даць бой. Улічваючы, што ў нас была магчымасць абысці на фінішы «Нёман». Для гэтага абавязкова трэба было выйграць. Але, на жаль, не атрымалася.
«Нёман» заслужана перамог і быў мацней. Хай там, вядома, галы і заляталі пасля нашых дзіцячых памылак. Наша каманда гэтым пакуль і славіцца. «Славія» славіцца тым, што мы проста робім дзіцячыя памылкі і потым пажынаем вынік. Тым не менш, я ўсё роўна хачу павіншаваць свайго таварыша, калегу, сябра нават, будзе правільна сказаць, павіншаваць з заслужанай перамогай. Акрамя гэтых дзіцячых памылак, якія ў нас здараюцца не толькі ў гульне з «Нёманам» — іх у нас столькі, што і не пералічыць, я сёння ні ў чым не магу папракнуць хлопцаў. Думаю, што народ, а па галасах было чуваць, што нямала людзей перажывала за Гродна, якія прыйшлі на матч, быў задаволены. Футбол атрымаўся цікавым. Не майстравіты, але цікавы па рызыцы. Ды і надвор'е да гэтага меркавала — гэтыя падкаціў, памылкі, атака на атаку. Тое, што заўзятару падабаецца. Мы гэты матч не выйгралі, але чэмпіянат скончылі на сваім месцы. Перад чэмпіянатам я настройваў хлопцаў, ды і ў мяне шмат энергіі было, надзей і жадання, што мы маглі неяк вышэй быць. Але гэта аб'ектыўна, пакуль наша месца.
Сяргей САЛАДОЎНІКАЎ (главный тренер футбольного клуба «Неман»):
— Ад імя каманды хачу ўсіх аматараў футбола павіншаваць са сканчэннем чэмпіянату. Хоць, футбол яшчэ не скончаны — у нас два кубкавых матчу. Для мяне гэты чэмпіянат быў адным з самых складаных, калі не самы складаны. Мы па ходу чэмпіянату перабудоўваліся, інакш былі б ніжэй за «Гомеля». Хацеў бы падзякаваць камандзе, кіраўніцтву за тое, што да канца цярпелі, верылі і падтрымлівалі. Мне заўсёды падабаюцца каманды Юры, яны гуляюць у футбол, у атакуючы футбол. Пры ліку 1:1 забей Тарасенка на апошняй хвіліне першага тайма — невядома, чым бы ўсё скончылася. Атакі былі як у адной, так і ў другой каманды. Гульня была вельмі цікавай. Але нават яна паказала, што яшчэ шмат над чым трэба працаваць.
— Сезон праходзіў пад лозунгам — «Курс на амаладжэнне». Каго можна вылучыць з маладых гульцоў, якія ў гэтым сезоне дадалі, і на іх можна разлічваць у далейшым?
— Калі браць статыстыку, то мы ад 93-га, да 96-га года абкаталі ў афіцыйных матчах 8 футбалістаў. Яшчэ 9 футбалістаў з дубля ў нас пастаянна прыцягваліся для трэніровак у асноўным складзе. Ад гэтага курса мы не адмаўляемся, але не ўсё так проста з маладымі футбалістамі. Лешка, я лічу, ужо гулец Вышэйшай Лігі, Пазняк ужо другі год гуляе на ўзроўні гульца асноўнага складу. Усім астатнім трэба яшчэ працаваць і працаваць. Хоць усе яны праявілі сябе адносна нядрэнна. Але яшчэ раз прагаваруся — нікому не будзе прыгатавана месца ў складзе проста так. Яго трэба заваёўваць толькі гульнёй. Гэты курс будзе працягнуты. Я б яшчэ адзначыў Курганскага, можа ён не такі малады. Футбольны сезон ён правёў на вельмі высокім узроўні. І даказаў, што ў нас яшчэ ёсць брамнікі ў Вышэйшай Лізе.
— Вы ў інтэрв'ю неаднаразова казалі, што ў вас ёсць стратэгія развіцця гродзенскага футболу. Можаце сказаць больш канкрэтна, што вы разумееце пад стратэгіяй і што яна ў сябе ўключае?
— Я з вамі не буду размаўляць аб стратэгіі развіцця гродзенскага футбола, таму што гэта вельмі глабальная тэма. Гэта не тэма аднаго пытання. Ўсе дзеянні, якія рабіліся ў мінулым годзе, робяцца ў гэтым... Той хто сочыць за камандай — той гэта ўсё бачыць. Тут не трэба шмат распавядаць. Ёсць вельмі шмат прафесійных рэчаў, якія проста не хацелася б закранаць, ды і не цікава гэта. Самае галоўнае, што ёсць паступальны рух наперад. Для гэтага ёсць усе падставы і апошнія матчы паказалі гэта. Усё праходзіць паступова, step by step. Крок за крокам мы рухаемся наперад. Для мяне вельмі важная кожная перамога, кожнае ачко. Нават тады, калі стратэгічна не так важная гэтая гульня. Ёсць магчымасць пазмагацца за восьмае месца — трэба за восьмае біцца. Мы занялі першае месца з усіх каманд, у якіх грошы не вырашаюць усё. Мы на правільным шляху.
